Syndrom DDD – czym jest?

Czym jest syndrom DDD oraz jakie są jego konsekwencje. / Pixabay

DDD – syndrom Dorosłego Dziecka z rodziny Dysfunkcyjnej, to bardzo poważny uraz psychiczny, który został nabyty w dzieciństwie. Stało się tak pod wpływem rodziców i otoczenia, i mimo że miało to miejsce wiele lat temu, wciąż może dawać o sobie znać w życiu dorosłym.

Czym jest ten syndrom?

Na portalu damian.pl możemy wyczytać, że syndrom DDD to bardzo poważne i szkodliwe dla życia schorzenie, ,, oznacza osobę posiadającą emocjonalne i fizyczne deficyty, których źródłem jest wychowywanie w niedojrzałym systemie rodzinnym”.

Osoba, która wychowała się w rodzinie, przejawiającej wszelkie formy dysfunkcji, może mieć ogromne problemy w życiu dorosłym, jako młody oraz w pełni dojrzały dorosły. Będzie przejawiało się to przede wszystkim na podłożu: relacyjnym, związkowym, rodzinnym itp. (osoby z rodzin dysfunkcyjnych nie chcą, a wręcz boją się, zakładać nowej rodziny).

Cechy osoby objętej syndromem DDD

Do najbardziej znanych objawów syndromu DDD – na podstawie strony damian.pl – możemy zaliczyć:

  1. Brak umiejętności rodzicielskich: wyniesionych z domu, w którym panowały różne dysfunkcje, np. alkoholizm.
  2. Zamartwianie się przyszłością: spowodowane strachem o to, co dziecko zastanie w domu po powrocie ze szkoły.
  3. Niskie poczucie własnej wartości: wynikające z braku wsparcia ze strony rodziny, np. w postaci pochwały.
  4. Przekonanie o braku potrzeby innych osób w prywatnym życiu: wynika z tego, że od dziecka samemu trzeba było do wszystkiego dotrzeć, bez pomocy rodziców.

Rodzina dysfunkcyjna oraz role dziecka

Na wcześniej wspomnianym portalu możemy wyczytać jeszcze, czym charakteryzuje się  rodzina dysfunkcyjna oraz jakie role przyjmują w takim otoczeniu dzieci.

Cechy rodziny dysfunkcyjnej to przede wszystkim:

– alkoholizm;

– agresja;

– nadmierna kontrola;

– przemoc fizyczna jak i psychiczna;

– separacja lub nawet rozwód.

Role jakie dzieci przyjmują w takich rodzinach to: ,,bohater rodzinny”, ,,kozioł ofiarny”, ,,maskotka lub błazen”, ,,wspomagacz”, ,,niewidzialne dziecko”.

Każda z wyżej wymienionych ról to nic innego, jak przystosowanie się oraz wypracowanie mechanizmów obronnych przez dzieci w rodzinie dysfunkcyjnej. Pomaga im to funkcjonować w miarę przewidywalny sposób (dzieciom).

Jak więc można zauważyć, syndrom DDD jest bardzo poważnym schorzeniem, które zostało spowodowane traumatycznymi przeżyciami w rodzinie. Objawia się na wiele różnych sposobów, lecz nie zawsze tak samo.

Naprawdę warto otoczyć opieką ludzi z wyżej wymienionym syndromem, aby chociaż trochę ułatwić im, już i tak utrudnioną egzystencję.