Nieraz da się usłyszeć, iż piękno i atrakcyjność traktuje się jako synonimy. W przypadku języka polskiego jest to prawda, lecz w relacjach międzyludzkich, kanonach piękna, w prawdziwej miłości czy przyjaźni sprawa ma się zupełnie inaczej, a wszystko przestaje być takie proste. Jak występuje zatem różnica między pięknem a atrakcyjnością?
Piękno i jego cechy
Piękno kojarzy się od razu z czymś czystym, naturalnym, spokojnym i krystalicznym. Bardzo ciężko wyobrazić sobie w tym kanonie coś wymyślonego. Właśnie dlatego przyrodę oraz wszelkie jej przejawy określano pięknem już przed wieloma laty. Odtwarzano to wszystko na: obrazach, pejzażach, w powieściach albo utworach lirycznych.
Odnosząc się do wymienionych kwestii, bardzo łatwo będzie zweryfikować, kim jest tak naprawdę piękny człowiek. Otóż cechuje go: naturalność, brak sztuczności i wrodzone rzeczy, które podkreślają jego wyjątkowość. Bardziej kolokwialnie określając – osoba taka nie jest ,,zrobiona” – pozbawiona naturalnych atutów.
Atrakcyjność i jej cechy
Atrakcyjność natomiast jest zupełną odwrotnością piękna. Przejawia się to w kilku przykładach, które są zarazem bardzo widoczne – w przypadku atrakcyjności wręcz uwydatnione. Otóż o samym pięknie można powiedzieć również w kontekście wnętrza: osobowości, charakteru. Jeśli zaś mowa o atrakcyjności, to chodzi tu tylko i wyłącznie o wygląd zewnętrzny (nie da się mieć atrakcyjnej psychiki czy atrakcyjnego wnętrza – to źle brzmi).
Atrakcyjność samą w sobie można rozpoznać wtedy, gdy: człowiek jest – kolokwialnie określając – ,,zrobiony”, nienaturalny, wymalowany, nażelowany itp. Pozbawia się w ten sposób naturalnych atutów swojego wyglądu. Przestaje lekko podkreślać swoje atuty, a nawet eliminuje je na rzecz atrakcyjnego wyglądu, który nie należy do tych prawdziwych.
Osoba atrakcyjna może się podobać, ale nawet to będzie w pewnym sensie sztuczne lubienie, ponieważ występuje ono w innych kategoriach.
Podstawowa różnica
Podstawowa różnica pomiędzy pięknem a atrakcyjnością została już wcześniej wskazana, ale warto ją jeszcze raz podkreślić. Dokładniej chodzi o to, że piękno jest naturalne, a atrakcyjność należy ,,zrobić”. W związku z tym, pomimo synonimicznego podobieństwa, dwie tytułowe sprawy absolutnie się tutaj nie łączą.
Inną kwestią, która także została wskazana wcześniej, jest to, iż piękno można rozumieć jeszcze w kategoriach, np. pięknego wnętrza, czystości serca itp. Atrakcyjność zaś należy tylko do powierzchownych atutów.